وظیفه ی میهمان

همیشه مسئولیت ها جنبه متقابل دارد. یعنی همان گونه که میزبان وظایف مهمی در برابر میهمان دارد، میهمان نیز وظایف قابل ملاحظه ای در برابر میزبان دارد، و بر آن چه ذکر شد میهمان موظف است آن چه را میزبان به او پیشنهاد می کند بپذیرد.

امام صادق(ع) می فرماید:«اذا دخل احد کم علی اخیه فی رحله فلیقعد حیث یامره صاحب الرحل فان صاحب الرحل اعرف بعورة بیته من الداخل علیه».

«هنگامی که یکی از شما وارد برادر مسلمانش می شود، هر جایی که به او پیشنهاد شد می کند بنشیند، چرا که صاحب منزل به وضع خود و آن قسمت هایی که نباید آشکار گردد آشناتر است».

اما با نهایت تاسف در عصر ما که عصر غلبه مادی گری است، این سنت قدیمی انسانی چنان محدود شده که در بعضی از جوامع غربی تقریبا بر چیده شده است  و شنیده ایم هنگامی که بعضی از آنها به کشورها ی اسلامی می آیند و گستردگی میهمان داری و مهمان نوازی را که هنوز در خانواده های اصیل این مرز و بوم، صمیمانه و مملو از عواطف برقرار است می بینند، شگفت زده می شوند که چگونه ممکن است افرادی بهترین وسایل موجود خانه و با ارزش ترین غذا های خود را برای پذیرایی میهمان هایی که گاهی با آنها ارتباط کمی دارند و شاید تنها در یک سفر کوتاه آشنا شده اند بگذارند.